Nilgün Çelik, Üze’de ülkemizin mevcut sorunlarını büyülü gerçekçi edebiyatın sınırları içinde mitolojik unsurlarla yeniden ele alıyor. Modern bir sistem eleştirisi olarak karşımıza çıkan bu eser, aynı zamanda Karadeniz’in dil zenginliğini de öne çıkarıyor.
 
Yeşil ışık aralanınca Aynur durdu. Baktı. Gök Sakallı derviş sislerin ardında gökyüzünde belirdi. Aynur onu görünce önce korktu, titredi. Kalbi küt küt atıyordu. Birden gülmeye başladı. Elini uzattı. Derviş de Aynur’a iki elini uzatmış kafasını yana eğmiş gülen gözlerle bakıyordu. Derviş yaklaştı, yaklaştı. Yaklaştıkça sis iyice belirdi. Artık Aynur etrafını göremiyordu. “Gök Tanrı aşkına, Gök Sakallı Derviş adına,” diye bağırmaktan sesi kısılmıştı. Sisten hiçbir şey görünmüyor, sesi çıkmıyordu. Serginin tahtaları gürültüyle gıcırdadı.