Kırgınlıklar, kendine duyulan öfke ve sürekli değişen mevsimler... Postmodern anlatımıyla zaman ve mekânı bükerek okuru şehirlerarasında gezdiren bu roman, kendi hikâyesinin peşinde kaybolmuş bir yazarın bilinç akışıyla ilerliyor. Sendrom Pavyonu, okura hem tanıdık hem de tuhaf bir dünyanın kapılarını aralıyor.